Page 11 - 69013-skyla

Basic HTML Version

15
ανασήκωσα, κάνοντας ένα βήμα ανάμεσα στα πόδια της και σπρώ-
χνοντας μέσα της το καυλί μου που με πονούσε πια.
«Θα σε κάνω να χύσεις ατέλειωτες φορές», της υποσχέθηκα.
«Μμμ, το υπόσχεσαι;»
«Ναι.»
Κούνησα τους γοφούς μου πάνω της κι εκείνη, με κομμένη την
ανάσα, είπε: «Εντάξει, αλλά πρώτα –»
Το κουδουνάκι του ασανσέρ αντήχησε και η Χλόη ξέφυγε από
την αγκαλιά μου. Κοιτάζοντάς με κάπως διστακτικά, έσιαξε τη φού-
στα της, βγήκε πρώτη στον διάδρομο και κατευθύνθηκε προς το
διαμέρισμά της.
Το στομάχι μου βούλιαξε.
Είχα να έρθω εδώ από τότε που είχαμε χωρίσει. Τότε είχα ξεγε-
λάσει τον θυρωρό και με είχε αφήσει ν’ ανέβω επάνω για να της μι-
λήσω. Αντί γι’ αυτό τελικά, πέρασα όλη την ώρα συζητώντας με την
εξωτερική πλευρά της πόρτας της. Με είχε πιάσει μια αλλόκοτη ανη-
συχία. Το μόνο που ήθελα ήταν να νιώσω ανακούφιση που τα είχα-
με ξαναβρεί, όχι να σκέφτομαι τι είχαμε χάσει τους μήνες του χωρι-
σμού μας. Για ν’ αλλάξω ιδέες, έσκυψα και άρχισα να ρουφάω το
δέρμα κάτω από το αυτί της, ενώ παράλληλα προσπαθούσα να κα-
τεβάσω το φερμουάρ στο πίσω μέρος της φούστας της καθώς εκείνη
πάλευε να βάλει το κλειδί στην κλειδαριά.
Άνοιξε την πόρτα διάπλατα και στράφηκε προς το μέρος μου.
«Μπένετ –» άρχισε, αλλά την έσπρωξα μέσα και τη στρίμωξα στον
πιο κοντινό τοίχο, κλείνοντάς της το στόμα με ένα φιλί. Γαμώτο, ω-
ραία γεύση, ένα μείγμα από το νερό με λεμόνι που της άρεσε να πί-
νει κι εκείνη τη γνώριμη γεύση που είχε πάντα: ελαφριά μέντα και
μαλακά, πεινασμένα χείλη. Τα δάχτυλά μου χασομέρησαν στο πίσω
μέρος της φούστας, αλλά ήμουν λίγο ντεφορμέ. Κατέβασα απότομα
το φερμουάρ, έσπρωξα το ύφασμα στο πάτωμα κι αμέσως μετά έ-